گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا/ یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم
اشکی
بوَد مرا که به دنیا نمی‌دهم/این
است گوهری که به دریا نمی‌دهم
گر لحظه‌ای وصال حبیبم شود نصیب
آن لحظه را به عمر گوارا نمی‌دهم
عمری بوَد که گوشه‌نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمی‌دهم
در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است
این سینه را به سینۀ سَینا نمی‌دهم
تا زنده‌ام ز درگه او پا نمی‌کشم
دامان او ز دست تمنا نمی‌دهم
سرمایۀ محبت زهراست دین من
من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم
گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا
یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم
امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست
این نقد را به نسیۀ فردا نمی‌دهم
در سایۀ رضایم و همسایۀ رضا
این سایه را به سایۀ طوبی نمی‌دهم
--------------------------
الا که صاحب عزای تمام غم‌هایی
دوباره فاطمیه آمده؛ نمی‌آیی؟
به ما نگاه کن ای ساحل نجات بشر
تو را طلب کند این دیده‌های دریایی
کجا سیاه، به تن کرده‌ای غریبانه
کجا به سینه خود می‌زنی به تنهایی
کجا شبیه علی سر به چاه غم بردی
کجا شبیه علی روضه خوان زهرایی
برای گریه به غم‌های مادرت آقا
نه اینکه فکر کنم، مطمئنم اینجایی
شنیده‌ایم که گفتید روضه خوان باشیم
به روی چشم؛ هرآنچه شما بفرمایی
شنیده‌ایم زمین خورده است مادرتان
در آن دمی که به در خورد ضربه پایی
پیامبراعظم(ص):فاطمه پاره تن،نور دیده و میوه دل من است
امالی،ص۵۷۵قالَ رسول الله صلى الله علیه و آله
یا فاطِمَة لَو إِنَّ کُلَّ نَبیٍ بَعَثَهُ الله وَکَلَّ مَلَکً قَرَبَهُ شَفَعوا فی کُلِّ مَبغَضً لَکِ غاصِبُ لَکِ ما أَخرَجَهُ الله مِنَ النّار أَبَدا .
ای فاطمه اگر تمامِ پیامبرانی که خدا برانگیخته است و تمامِ فرشتگانی که مقرّبِ درگاه خود گردانده است، برای هر کینه توزی که حقِّ تو را غصب نموده و تو را ازرده است، شفاعت کنند، هرگز خدا او را از آتشِ دوزخ خارج نمی سازد.
بحار الأنوار ج 76 ص 354 .
.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ والعَنْ أعْدَاءَهُم
---------------
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :
منْ أَحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِی فَهُوَ فِی الْجَنَّةِ مَعِی وَ مَنْ أَبْغَضَهَا فَهُوَ فِی النَّارِ
هر کس فاطمه علیها السلام دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است .
بحارالانوار، ج27،
