ثواب پیاده رفتن به زیارت سیدالشهدا(ع)

براى زیارت‏ هیچ امامى، به اندازه زیارت حسین بن على(علیه السّلام) در ( کربلا ) تاءکید نشده است .

حتى براى زیارت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم آن همه سفارش و دستور نیست .

گاهى در روایات، زیارت (کربلا) ، از زیارت (کعبه) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و براى زیارت سیدالشهدا، پاداشى برابر دهها و صدها حج و عمره بیان شده است، باید راز قضیه را فهمید

لحن و بیانى‏که در احادیث مربوط به زیارت سیدالشهدا(علیه السّلام) به کار رفته است، بسیار جدى و آمیخته با تاءکیدات فراوان است .

ضرورت‏زیارت را در هر حال و همواره مطرح مى‏کند، آن را براى یک شیعه و پیرو امام، در حد یک ( فریضه ) مى‏شمارد، ترک آن را بسیار ناپسند مى‏داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمى‏آورد و به رسمیت نمى‏شناسد .

امام صادق(علیه السّلام)در دیدار با یکى از اصحاب برجسته اش به نام ( ابان بن تغلب ) ، از وى مى‏پرسد:اى ابان :

کى به زیارت قبر حسین رفته‏اى ؟

ابان - مدتى است طولانى که به زیارتش نرفته‏ام .

امام - سبحان‏الله...تو از بزرگان و روساى شیعه‏هستى‏ودر عین حال، حسین(علیه السّلام) را رها کرده و به زیارتش نمى‏روى؟...( کامل‏الزیارات، ص 331، سفینه البحار، ج !ص 565، بحار الانوار، ج (بیروتى ) ص‏7 .)

 امام باقر(علیه السّلام) از یکى از شیعیان پرسید:فاصله میان شما و حسین (علیه السّلام) چه قدر است؟

- بیست‏و شش فرسخ (یا:شانزده فرسخ) - آیا به زیارت قبرش مى‏روید؟

- نه!- چه‏قدر جفا کردید!...( کم بینکم‏و بین الحسین؟قلت:ست و عشرون فرسخا.قال له:او ما ت

) زیارت حسین رفتن، یک تکلیف مکتبى براى شیعه او و پیرو مکتب عاشورا است .

بدون پیوند باآن مرقد و مزار، ( شیعه بودن ) داراى خلل است.این مطلبى است که خود ائمه دین فرموده‏اند.امام صادق(ع؟فرمود :

هر کس به زیارت‏حسین(علیه السّلام) نرود تا بمیرد، در حالیکه خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست.و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتیان است :

( من لم یاءت قبرالحسین(علیه السّلام) و هم یزعم انه لنا شیعه حتى یموت، فلیس هولنا بشیعه و ا ن کان من اهل الجنه فهو ضیفان اهل الجنه )

 امام صادق(علیه السّلام) در جاى دیگر فرمود :

کسى که‏توانایى زیارت حسین را داشته باشد ولى زیارت نکند، نسبت به پیامبر اسلام و ائمه ( عاق ) شده است.

 

 و نیز، آن حضرت فرموده است :

زیارت‏حسین بن على(علیه السّلام)، بر هر کسى که ( حسین ) را از سوى خداوند، (امام) مى‏داند لازم و واجب است :

( زیاره الحسین‏بن على واجبه على کل من یقر للحسین بالاءمامه من الله ‏عزوجل.)(5)

 و اینکه:هر که تا هنگام مرگ، به زیارت حسین(علیه السّلام) نرود، دین‏و ایمانش نقصان دارد.

از آن زمان که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید شیعیان اهلبیت برای زیارت قبر آن حضرت می رفتند . عده ای با مرکب ، عده ای پیاده و عده ای برای تبلیغات با پای برهنه به کربلا می امدند . روایات فراوانی در باره زیارت قبر امام حسین علیه السلام وارد شده است . در برخی از این روایات تاکید بر پیاده رفتن دارد . بنا بر این پیاده برای زیارت امام حسین علیه السلام رفتن از همان آغاز بوده و تا حال ادامه یافته است .

حضرت باقر علیه السلام می فرمایند: شیعیان ما را به زیارت حضرت حسین بن علی علیه السلام توصیه کنید؛ چون زیارت آن حضرت روزی را زیاد و عمر را طولانی و بدی ها را دفع می کند.

ابابکر حضرمی می‌گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که فرمود: کسیکه بخواهد بداند که از بهشتیان هست، پس محبت ما را بر دلش ارائه کند، اگر قبول کرد، او مؤمن (=با ایمان) است و هرکه دوستدار ما باشد، باید به زیارت قبر حسین (ع) رغبت و میل داشته باشد، که ما زائران حسین(ع) را به "محبت‌داشتن به ما اهل‌بیت" می‌شناسیم، و چنین کسی، از بهشتیان است و هرکه زیارت‌کننده حسین علیه السلام نباشد، کم ایمان است.(.کامل الزیارات/باب 78/ص 193/حدیث چهارم)

امام صادق(ع) می فرمایند: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَین (ع) ، لِلّهِ و فِی اللهِ اَعْتَقَهُ مِنَ النَّار و آمَنَهُ یَوْمَ الفَزَعِ الأکْبَرْ. آن کس که به خاطر خدا و در راه او زایر قبر حسین (علیه السلام) گردد ، خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می کند و از فزع اکبر (خوف بزرگ) در روز قیامت ایمنش خواهد ساخت.( کامل الزیارات/باب 78/ ص 146)

و نیز در این مورد امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که فردی از خانه اش، به قصد زیارت آن حضرت خارج می شود، از همانجا تا رسیدن به هدف، هفتصد فرشته او را همراهی می نمایند. پس از زیارت او، ندایی می رسد که گذشته ات مورد بخشایش قرار گرفته است، اینک از این پس، زندگی را از سر بگیر و مراقب رفتارت باش. آنگاه همان فرشتگان او را تا رسیدن به خانه اش همراهی می کنند و پس از خداحافظی از او تا آخرین روز زندگی اش همواره حسین علیه السلام را زیارت می کنند و پاداش کارشان از آن اوست. (بحارالانوار، ج 101، ص 67، 68)

ثواب قدم های برداشته شده در راه زیارت امام حسین(علیه السلام) به روایت امام صادق(ع)

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:‏ یَا حُسَیْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً؛ حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِوُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى (بحارالانوار، ج 98، ص 28؛ المزار، شیخ مفید، ص30؛ کامل الزیارات ص132)

از حسین بن ثویر روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

ای حسین! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیهماالسلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید؛ با رسیدن به حرم دوست، از رستگاران می شود تا زمانى که به حائر (محدوده حرم حضرت را حائر گویند. نجفی، محمد حسن؛ جواهر الکلام، ج 14، ص 339) برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى‏ دهد؛ با انجام اعمال زیارت، از فائزان می شود تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى‏ فرماید؛ هنگام بازگشت ندا می رسد که بخشیده شدی تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‏ اى نزد او آمده و مى‏ گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به تو سلام می رساند و خطاب به تو مى ‏فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ‏ات آمرزیده شد.

پیاده روی اربعین، بهترین فرصت برای معرفی امام حسین(علیه السلام) به همه عالم

در روایاتی چند، به مطالب و سخنان نخستین امام زمان علیه السلام اشاره شده است؛ از جمله آنها روایتی است که محدث بزرگوار شیخ علی یزدی حائری (رحمه الله علیه) نقل کرده است. او می گوید: «زمانی که قائم آل محمد ظهور کند، ما بین رکن و مقام می ایستد و پنج ندا می دهد و در آن پنج ندا پس از معرفی خود می فرمایند:

الا یا اهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا: بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند الا یا اهل العالم ان جدی الحسین طرحوه عریانا: بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را عریان روی خاک افکندند.

الا یا اهل العالم ان جدی الحسین سحقوه عدوانا: آگاه باشید ای جهانیان که جد من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند.

امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود را به واسطه امام حسین(علیه السلام) به همه عالم معرفی می کنند؛ بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، امام حسین(علیه السلام) را شناخته باشند که وقتی امام زمان(صلوات الله علیه) فرمود: من پسر حسین فاطمه هستم؛ همه ایشان را بشناسند.(4)

سنت پیاده‌روی اربعین در زمان شیخ انصاری

در برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری»(متوفی سال 1281 قمری) رسم بوده است،‌ اما در برهه‌ای از زمان به ورطه فراموشی سپرده می‌شود و توسط میرزا حسین نوری دوباره احیا می‌شود.

این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیاده‌روی از نجف تا کربلا اقدام کرد که 3 روز در راه بود و حدود 30 نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی می‌کردند . «محدث نوری» از آن پس تصمیم گرفت هر سال این کار را تکرار کند، ایشان آخرین بار در سال 1319 هجری قمری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفت.

آداب اربعین از منظر میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

میرزا جواد ملکی تبریزی که خود بارها با پای پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین می‌گوید: «به هر روی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر(اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش(ع) زیارت کند، هر چند تنها یک‌ بار در تمام عمرش باشد، چنانکه حدیث شریف، علامت‌های مؤمن را پنج امر ذکر کرده است: 51 رکعت نماز در شبانه روز، زیارت اربعین،‌انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک گذاشتن و بلند بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ گفتن در نمازها».(ترجمه المراقبات، کریم فیضی، صفحه 85)

خاطره ای از آیت‌الله مکارم شیرازی در باره پیاده‌روی روز اربعین

آیت‌الله مکارم شیرازی که در سال‌های 1369 تا 1370 هجری قمری در نجف اشرف ساکن بود دو بار توفیق پیاده‌روی از نجف تا کربلا را داشته است. وی با پای برهنه از مسیر شط (رودخانه) که حدود 20 کیلومتر طولانی‌تر از مسیر کنونی نجف کربلاست و حدود 3 روز به طول می‌انجامید، به زیارت اباعبدالله الحسین(ع) مشرف شدند.

ایشان می‌گویند: وقتی به یکی از این مُضیف‌ها رسیدیم، صاحب مضیف دعوت و اصرار کرد که مهمان او بشویم و آنجا استراحت کنیم، به او توضیح دادیم که چون امروز کم راه رفته‌ایم و باید مسافت بیشتری را طی کنیم، فرصت ماندن نداریم، پس از کمی اصرار او و امتناع ما، ناگهان صاحب مضیف که معلوم بود چند وقتی است که مهمان برایش نرسیده و از این بابت خیلی ناراحت است، ناگهان چاقویش را در آورد و تهدید کرد که من مدتی است مهمان برایم نیامده است و شما حتماً باید مهمان ما بشوید!.اینقدر مهمانی کردن زائر امام حسین(ع) در نزد اینها اهمیت و ارزش داشت. ... البته بالاخره بعد از اینکه توضیح بیشتری برایش دادیم و قول دادیم که از طرف او زیارت کنیم، اجازه داد که ما برویم.

۵ پیامبری که به زیارت کربلا می‌روند/ ثواب زیارت پیاده‌ امام حسین(ع)

 

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس،‌ کتاب «نورالعین» تألیف آیت‌الله محمدحسن اصطهباناتی از اساتید اخلاق تهران است که در باب فضایل و آداب زیارت امام حسین(ع) به رشته تحریر در آمده است.

در واقع این کتاب ترجمه فارسی کتاب «نورالعین فی المشی الی زیارة قبر الحسین(ع)» که به مدت سه سال توسط مریم سادات میرفاطمی ترجمه شده است،‌ از آنجایی که اصل کتاب به زبان عربی است،‌ تنها در دسترس خواص بوده،‌ هم اکنون با ترجمه روان فارسی آن عموم نیز می‌توانند از آن بهره ببرند.

کتاب «نورالعین» از دو فصل با عنوان فضایل زیارت امام حسین(ع) و آداب زیارت امام حسین(ع) تشکیل شده است که در 779 صفحه به بیان فضایل و آداب زیارت سید و سالار شهیدان(ع) می‌پردازد.

در بخشی از فصل اول کتاب «نورالعین» با عنوان هنگامی که زائر پیاده به زیارت می‌رود،‌ می‌خوانیم:

ابوسعید قاضی می‌گوید: به دیدار امام صادق(ع) در اتاقکی که از آن او بود،‌ رفتم، مزارم نزد او بود، شنیدم امام صادق(ع) فرمود: هر کس پیاده به زیارت قبر امام حسین(ع) برود، خداوند برای هر گام و قدمی که بر می‌دارد و بر زمین می‌گذارد، ثواب آزاد کردن برده‌ای از فرزندان اسماعیل را برایش می‌نویسد.

جابر مکفوف از أبی الصامت نقل کرده که گفت: شنیدم امام صادق(ع) فرمود: هر کس پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند برای هر قدمی که بر می‌دارد هزار حسنه برای او می‌دارد و هزار گناه او را پاک می‌کند و رتبه او را هزار درجه بالا می‌برد.

علی بن میمون صائغ از امام صادق(ع) روایت کرده که فرمود: ای علی! به زیارت امام حسین(ع) برو و از این کار فروگذار نکن، ‌عرض کردم: ثواب زیارت کننده او چیست؟

فرمود: هر کسی پیاده به زیارت او برود، خداوند برای هر گامی که بر می‌دارد، حسنه‌ای برایش نوشته،‌گناهی از او پاک کرده و درجه‌ای به رتبه او می‌افزاید،‌هنگامی که به آنجا برسد، خداوند دو فرشته بر او موکل می کند تا آنچه اعمال خیر در زیارت از او سر می زند، بنویسد و هر آنچه اعمال شر و زشت از او سر می زند، بنویسد و هر آنچه شر و زشت از او سر می‌زند ثبت نکنند،‌ وقتی که قصد برگشت می‌کند، با او وداع می‌کنند و می‌گویند: ای ولی خدا بخشیده شدی، تو از حزب خدا،‌حزب رسول او و حزب اهل بیت رسول او هستی، به خدا سوگند هرگز آتش جهنم را نخواهی دید و او هم تو را نمی‌بیند و بدنت هرگز طعمه آتش نخواهد شد.

انبیاء برای زیارت امام حسین(ع) از خداوند اجازه می‌خواهند

همچنین در بخشی دیگر با عنوان «انبیاء برای زیارت امام حسین(ع) از خداوند اجازه می‌خواهند و پیامبری نیست مگر آنکه کربلا را زیارت کرده است»

امام سجاد(ع) می‌فرماید: هر کس دوست دارد 124 هزار پیامبر با او مصافحه کنند،‌ در شب نیمه شعبان به زیارت امام حسین(ع) برود، فرشتگان و ارواح انبیاء از خداوند برای زیارت امام حسین(ع) اجازه می‌خواهند و به ایشان اجازه داده می‌شود،‌ خوشا به حال کسی که با ایشان مصافحه کند و ایشان با او مصافحه می‌کنند، پنج تن از آن‌ها رسولان اولوالعزم هستند که عبارتند از: نوح، ابراهیم، موسی،‌ عیسی و محمد(ص) که صلوات خدا بر همه ایشان باد.

نوری که به زائر امام حسین(ع) در روز قیامت داده می‌شود

 

در کتاب «نورالعین» درباره اثر ثواب زیارت امام حسین(ع) در روز قیامت بیان شده است: امام باقر(ع) می‌فرماید: هر کسی از روی اشتیاق به زیارت امام حسین(ع) برود،‌ در روز قیامت نوری به او داده می‌شود که از آن نور ما بین مشرق و مغرب روشن می‌شود و منادی ندا می‌دهد: این کسی است که از سر اشتیاق و آرزومندی حسین(ع) را زیارت کرده است، در روز قیامت کسی باقی نمی ماند مگر آنکه آرزو می‌کند از زائران امام حسین(ع) باشد.

زیارت امام حسین(ع) و رفع گرفتاری‌ها

در ادامه در خصوص نقش زیارت امام حسین(ع) در رفع گرفتاری‌ها و مشکلات به نقل حدیثی از امام صادق(ع) می‌پردازد: امام حسین(ع) گرفتار و غمدیده کشته شد، پس بر خداوند واجب است که هر گرفتاری را که به زیارت او برود، شاد و مسرور بازگرداند.

وعده اجابت دعا هنگام زیارت امام حسین(ع) و 4 پاداش ویژه امام حسین(ع)

در فصل اول کتاب حدیثی از امام باقر(ع) روایت شده که حضرت می‌فرماید: خداوند به خاطر کشته شدن امام حسین(ع) چهار پاداش به او داد، امامت در در میان فرزندان او، شفا را در تربت او و استجابت دعا در کنار قبر او قرار داد و روزهای زائر او در رفت و برگشت از روزهای عمر او به حساب نمی‌آید.

بخشش گناهان 50 ساله تنها با یک زیارت امام حسین(ع)

در صفحه 319 کتاب «نورالعین»‌ آمده است: امام صادق(ع) می‌فرماید: هر کس امام حسین(ع) را زیارت کند خداوند حاجاتش را برآورده می‌سازد و امور مهم دنیایی او را کفایت می‌کند، زیارت او روزی بنده را زیاد می کند، آنچه خرج می‌کند، جایگزین می‌سازد، گناهان پنجاه ساله او را می‌آمرزد و در حالی به سوی خانواده‌اش باز می‌گردد که هر گناهی و خطایی که داشته از نامه عملش محو گشته است.

ثواب زیارت اربعین

در بخشی با عنوان مستحب بودن زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین حسینی بیان شده است: امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: نشانه‌های مومن پنچ چیز است: نماز 51 رکعتی، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردنة به خاک مالیدن پیشانی و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.