ایا آیه تطهیر درباره خمسه طیبه یعنى پیامبر و على و حسنین و فاطمه(علیهم السلام) نازل شده است؟

شیعیان مى گویند: آیه تطهیر درباره خمسه طیبه یعنى پیامبر و على و حسنین و فاطمه(علیهم السلام) نازل شده است، نه همسران پیامبر،...

شیعیان مى گویند: آیه تطهیر درباره خمسه طیبه یعنى پیامبر و على و حسنین و فاطمه(علیهم السلام) نازل شده است، نه همسران پیامبر، به دلیل این که ضمیر در آنجا مذکر است، چنان که مى فرماید: ( لیذهب عنکم الرجس ویطهرکم تطهیراً ) ولى جواب آن این است که مذکر آوردن ضمیر به خاطر وجود شخص پیامبر است که در رأس اهل بیت یعنى همسران پیامبر قرار گرفته است.

پاسخ

اگر واقعاً  علّت تذکیر ضمیر وجود پیامبر در رأس  آنان است پس باید در آیات قبل و بعد نیز این نکته رعایت شود. و حال آن که در آیات قبل و بعد همه ضمایر مؤنث است مانند:

1. إن کنتن، 2. تردن، 3. فتعالین، 4. امتّعکن، 5. اسرحکنّ، 6. وإن کنتنّ، 7. تردن الله، 8. للمحسنات، 9. منکن اجراً، 10. منکن بفاحشة، 11. لها العذاب، 12. یقنت منک، 13. نؤتها، 14. اجرها، 15. اعتدنا لها، 16. لستنّ، 17. ان اتقیتنّ، 18. فلا تخضعن، 19. وقلن، 20. وقرن، 21. فى بیوتکنّ، 22. ولا تبرّجن، 23. وأقمن، 24. وآتین الزکاة، 25. وأطعن الله.

تمام ضمایر در این آیات قبل از آیه تطهیر آمده و مقصود از همگى همسران پیامبر است. چرا در این جا یک بار هم ضمیر مذکر نیامده آن هم به خاطر آن که پیامبر در رأس آنهاست.

این ضمایر 25گانه قبل از آیه تطهیر است. پس از آیه تطهیر نیز ضمایر مؤنث است، 26. واذکرن، 27. بیوتکنّ.

بنابراین آنجا که قرآن درباره زنان پیامبر سخن مى گوید، ضمایر را مؤنث مى آورد ولى تنها در آیه تطهیر که در میان آیات مربوط به زوجات پیامبر آمده، همه ضمایر را مذکر آورده است. این حاکى از آن است که مقصود از این آیه، همسران پیامبر نیست. از این گذشته روایات متضافر، بلکه متواتر از پیامبر اکرم داریم که رسول خدا همه پنج نفر را زیر عبا قرار داد و گفت: «اللهم إنّ لکل نبى أهل بیت وهؤلاء أهل بیتى». [263]

مى گویند: شیعیان معتقدند که پیامبران معصومند در حالى که حضرت موسى که یکى از پیامبران است آن مرد قبطى را کشت و خودش چنین گفت: ( ربّ انّى ظلمت نفسى

مى گویند: شیعیان معتقدند که پیامبران معصومند در حالى که حضرت موسى که یکى از پیامبران است آن مرد قبطى را کشت و خودش چنین گفت: ( ربّ انّى ظلمت نفسى فاغفر لى فغفر له إنّه هو الغفور الرحیم ). [261] «پروردگارا من بر خودم ستم کردم پس مرا ببخش، خدا نیز او را بخشید، او بخشنده و مهربان است». اگر معصوم بود، چرا مى گوید: «ظلمت نفسى»؟!