آیا پیامبران معصومند در حالى که حضرت موسى آن مرد قبطى را کشت و خودش چنین گفت: ( ربّ انّى ظلمت نفسى

شیعیان معتقدند که پیامبران معصومند در حالى که حضرت موسى که یکى از پیامبران است آن مرد قبطى را کشت و خودش چنین گفت: ( ربّ انّى ظلمت نفسى فاغفر لى فغفر له إنّه هو الغفور الرحیم )...

مى گویند: شیعیان معتقدند که پیامبران معصومند در حالى که حضرت موسى که یکى از پیامبران است آن مرد قبطى را کشت و خودش چنین گفت: ( ربّ انّى ظلمت نفسى فاغفر لى فغفر له إنّه هو الغفور الرحیم ). [261] «پروردگارا من بر خودم ستم کردم پس مرا ببخش، خدا نیز او را بخشید، او بخشنده و مهربان است». اگر معصوم بود، چرا مى گوید: «ظلمت نفسى»؟!

پاسخ

کشتن فرد قبطى، ترک اولایى بود که موسى مرتکب شد، زیرا کشتن آن فرد از نظر شریعت حرام نبود، به ویژه که حالت دفاعى داشت، زیرا او دید مظلومى در چنگال ستمگرى گرفتار شده است. موسى  باید به یارى او مى شتافت و نباید او را تنها مى گذاشت، ولى دفاع از مظلوع به کشته شدن فرد ستمگر انجامید که مى خواست فرد اسرائیلى را اذیت کند.

این که مى گوید«ظلمت نفسى» به خاطر آن است که این عمل پیامدى داشت و آن این که مأموران فرعون، به دنبال موسى بودند که او را دستگیر کنند و او ناچار شد، فوراً خاک مصر را به سوى مدین ترک کند و در راه چه سختى ها وها آسیب ها دید و در خود مدین نیز ده سال به چوپانى پرداخت. تمام این گرفتارى هاى نوعى ستم بر خویش بود که خود را به دشوارى انداخت نه ستم بر خدا و این که در آیه قبل مى فرماید: ( هذا من عمل الشیطان ) مقصود این است که این کار نابهنگام بود، زیرا اگر موسى صبر مى کرد، سرانجام این قبطى مانند دیگر پیروان فروعون در دریا غرق  مى شد، بنابراین عمل او ذاتاً حرام نبوده بلکه سبب شد که موسى به زحمت بیفتد.

نظیر این تعبیر را درباره حضرت آدم نیز مى خوانیم، آنجا که آدم، از شجره منهیه خورد و آثار تکوینى آن را دید، گفت:

( ربّنا إنّنا ظلمنا أنفسنا فإن لم تغفر لنا وترحمنا لنکوننّ من الخاسرین ). [262]

«پروردگارا ما بر خویش ستم کردیم و اگر ما را نبخشایى و بر مارحم نکنى از زیانکاران خواهیم بود».

تعبیر ( ظلمنا أنفسنا ) روشن ترین گواه است که بر خویشتن ستم کردند، نه بر خدا با شکستن قانون او، و نشانه ستم بر خویش این است که سبب شد از آن زندگى آرم و دل پذیر به زندگى ناآرام و پرآشوب دنیوى فرود آیند.

در پایان یادآور مى شویم که اعتقاد به عصمت انبیا، از خصایص شیعه نیست، بزرگان اهل سنت نیز پیامبران را پس از نیل به مقام نبوت معصوم مى دانند.

[261] . قصص/ 16.

[262] . اعراف/ 23.