نوحه های افغانستانی(قسمت دوم)

ده نوحه از نوحه های افغانستانی در باره حضرت علی اکبر

 

ادامه نوحه:

 

دور شدی از برم، با لب عطشان علی

 

تشنه فرستادمت، جانب میدان علی

 

بی‌کس و تنها شدم، در این بیابان علی

 

هستی بابا علی لالۀ لیلا علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

برده دل از انبیا، روی دل‌آرای تو

 

ای نگه آخرم، بر قد و بالای تو

 

تند مرو تا کنم، سیر تماشای تو

 

چشم به راهت بُوَد حضرت زهرا علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

رفتی و بردی ز کف، تاب و توان مرا

 

می‌روی و می‌بری، روح و روان مرا

 

چشم گشا و ببین قدّ کمان مرا

 

دشت پر از قاتل و تو تن تنها علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

چو جان شیرین، تو را، ز خود جدا می‌کنم

 

محاسنم روی دست، خدا خدا می‌کنم

 

با دل بشکسته‌ام، بر تو دعا می‌کنم

 

دو دیده‌‌ام از غمت گشته دو دریا علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

دیده به ره دوخته، قاتل خون‌خوار تو

 

تا زند از خون سر، آب به رخسار تو

 

برو برو یا علی، خدانگهدار تو

 

که همرهت می‌بری جان مرا یا علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

برو برو اکبرم، ضیاء چشم ترم

 

بدرقه‌ات می‌کنند، تمام اهل حرم

 

پشت‌سرت خواهر و پیش‌رویت مادرم

 

گشته عزادار تو زینب کبری، علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

رفتی و با داغ تو، سوخت همه حاصلم

 

هجر تو شد مشکلم، داغ تو شد قاتلم

 

وای خدایا دلم، وای خدایا دلم

 

بَعد تو خاک سیه بر سر دنیا، علی

 

علی، علی، یاعلی، علی، علی، یاعلی

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

 

قبر علی اکبر(ع) پایین پای امام حسین

 

نوحه سوم: زینب دعا کن

 

پیش خوانی نوحه:

(شد کام عطشان اکبر به میدان

واویلا واویلا آه و واویلا)

 

ادامه نوحه:

 

عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن

 

لیلا، در خیمه‌گه، محشر بپا کن

 

شد کام عطشان اکبر به میدان

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

ای میوۀ دلم بابا علی جان

 

داغ تو قاتلم بابا علی جان

 

ای بود و هستم رفتی زدستم

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

آخر جان مرا از من گرفتند

 

پیش چشمم، تو را، از من گرفتند

 

بین سوز و آهم بنما نگاهم

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

تو می‌روی و من رنگم پریده

 

آهسته‌تر برو ای نور دیده

 

گریم برایت گویم دعایت

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

گرید، دنبال تو چشم سکینه

 

باید بی تو رود سوی مدینه

 

تو در بیابان او شام ویران

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

ای تشنه‌لب ببین اشک روانم

 

علی علی شده ورد زبانم

 

از پا فتادم آبت ندادم

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

بی تو بابا شود تنهای تنها

 

بعد از تو خاک غم بر فرق دنیا

 

واویلا واویلا آه و واویلا

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

 

نوحه چهارم: آیینۀ پیغمبرم من

 

پیش خوانی نوحه:

(شهادت قیامم حسین است امامم

علی اکبرم من علی اکبرم من)

 

ادامه نوحه:

 

ای لشکر کوفه علیِ‌‌اکبرم من

 

سر تا قدم، آیینۀ پیغمبرم من

 

شهادت قیامم حسین است امامم

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

از کودکی بوده شهادت افتخارم

 

باشد حسین ابن علی، آموزگارم

 

یار قرآن، منم این سرم، این تنم

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

بابم حسین، جدّم امیرالمؤمنین است

 

در یاری دین خدا، شعارم این است

 

سعادت، سعادت جهاد و شهادت

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

گر پیکرم گردد چو قرآن، پاره‌پاره

 

آید به زخم پیکرم، زخم دوباره

 

اِرباً اربا شوم یار بابا شوم

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

این خون سر، این صورت نورانی من

 

از هم جدا گردد، اگر پیشانی من

 

من و استقامت به حفظ امامت

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

قسم به گریۀ خجالتِ عمویم

 

خون سرم باشد به صورت آبرویم

 

راه من حمایت بُوَد از ولایت

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

امروزه در راه خدا عطشان بمیرم

 

آب روان از دست پیغمبر بگیرم

 

آب من تشنگی است شهادت، زندگی است

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

اگر چه خود سوز عطش، دارم به سینه

 

شرمنده‌ام از حنجر خشک سکینه

 

به اشک خواهرم یاور رهبرم

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

من زنده باشم از عطش، اصغر بمیرد؟

 

فوج سپه، دور امامم را بگیرد؟

 

بر دفاع پدر سینه کردم سپر

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

لیلا مرا بهر شهادت پروریده

 

قسم به اشک چشم زهرای شهیده

 

به احمد به حیدر منم یار رهبر

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

مادر حلالم کن، که من یار حسینم

 

در حلقۀ دشمن، طرفدار حسینم

 

می‌دهم جان و سر خداحافظ پدر

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

بابا بیا بگذار بر زانو سرم را

 

تقدیم کردم بر تو زخم پیکرم را

 

من ز بالای زین شدم نقش زمین

 

علی اکبرم من علی اکبرم من

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

 

نوحه پنجم: خدایا چه کنم من؟

 

پیش خوانی نوحه:

علی اکبرم رفت خدایا چه کنم من؟

گل یاسمنم رفت خدایا چه کنم من؟

 

ادامه ی نوحه:

 

علی اکبر لیلا، انیس دل لیلا

 

تویی نوگل لیلا، گل احمر لیلا

 

قرار دل لیلا، تویی مونس لیلا

 

که روح از بدنم رفت خدایا چه کنم من؟

 

بخوان سوره کوثر، برای علی اکبر

 

رود جانب لشکر، بَر قوم ستمگر

 

که شاید نکند ظلم، به این شبه پیمبر

 

ضیاء بصرم رفت خدایا چه کنم من؟

 

دراین دشت وبیابان ،شدم بی سر وسامان

 

بیابان همه لشکر،گروهی همه نادان

 

علی یکّه و تنها ،برقوم لعینان

 

قرار دل من رفت خدایا چه کنم من؟

 

نوحه ششم: لالۀ پرپر

 

پیش خوانی نوحه:

(لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر)

 

ادامه نوحه:

 

ای خــدا اکبـرم را فدا کردم

 

با لب تشنه از خود جدا کردم

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

****

 

نالــه پیـوسته در قتلگـه کـردم

 

تو زدی دست و پا و من نگه کردم

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

****

 

ای خــدا اکبـرم اِرباً اِربا شد

 

قطعه قطعه پیش چشم بابا شد

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

****

 

اکبرم کشته در پیش چشمم شد

 

مثـل تسبیح پـاشیده از هم شد

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

****

 

تو شدی کشته در بین دشمن‌ها

 

من شـدم بعد تو، بی‌کس و تنها

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

****

 

عمّـه‌ات آمــده از حــرم بیـرون

 

تا بشوید به اشک از عُذارت خون

 

لالۀ پرپر ای علی‌اکبر شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

 

شاعر : حاج غلامرضا سازگار (میثم)

 

نوحه هفتم: جان به قربانت می کند لیلا

 

پیش خوانی نوحه:

(علی اکبـر ای گل لیلا جان به قربانت می کند لیلا

 

چرا این جا پرپر افتادی رحم بنما بر مادرت لیلا

 

علی جانم ای علی جانم ای علی جانم)

 

ادامه نوحه:

 

امیدم بوده که در پیری چون عصا بابا دست من گیری

 

به پا خیز ای شاخ شمشادم گو مگر اکبـر از پدر سیری

 

علی جانم ای علی جانم ای علی جانم ...

 

نگاهی کن ای کمان ابرو برده ای دل با طلعت نیکو

 

ندارم در پیکرم قوت سویت آیم با کنده زانو

 

ز جا برخیز من پدر هستم دیده بر نخـل قامتت بستم

 

چگونه با مادرت لیلا گویم امیدم رفته از دستم

 

حمایت کن از پدر اکبـر می زند خنده بر غمم لشکر

 

چگونه بر خیمه برگردم دق کند بی تو اکبـرم مادر

 

امان از داغ دل لیلا تسلی اش مادرم زهـرا

 

دگر بعد اکبـرم اف بر زندگانی در این دل دنیا

 

علی جانم ای علی جانم ای علی جانم ...

 

نوحه هشتم: بهر جانبازی

پیش خوانی نوحه:

سیه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

ادامه نوحه:

 

بهرجانبازی شبه پیغمبر جانب میدان شد علی اکبر

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

* * * * *

 

می کند اکبر رزم و پیکاری دشمنان حیران زین فداکاری

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

* * * * *

 

سوی اکبر شد هم سنان وتیر درحصاری از خنجر و شمشیر

 

یک گل وگردش خار و خس بسیار زین جهت زینب گشته دل افکار

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

* * * * *

 

قامت مولا زاده زهرا خم شده از این ماتم ععظمی

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

* * * * *

 

عرش اعلا شد ناله وزاری قدسیان زین غم در عزاداری

 

چون فتاده درخاک و خون اکبر عرشیان یکسر می زنند برسر

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2)

 

* * * * *

 

کن قبول از ما این عزاداری بار الها این ناله و زاری

 

"موجی" از هجر شبه پیغمبر می زند زین غم سینه و بر سر

 

سینه ها نالان دیده ها گریان عالمی محزون از غم هجران (2

 

شاعر : محمود موجی

 

 

نوحه نهم : زخم روی زخم(چسب= تند)

 

پیش خوانی نوحه:

(ای شسته روی خویش، به خون جبین، علی

 

علی (2) یاعلی)

 

ادامه نوحه:

 

ای شسته روی خویش، به خون جبین، علی

 

تسبیح دانه‌دانۀ نقش زمین علی

 

زخم سنان و نیزه و شمشیر و تیر و سنگ

 

بر جسمت آمده ز یسار و یمین علی

 

چشمان خون‌گرفتۀ خود باز کن ز هم

 

لبخند خصم و اشک پدر را، ببین علی

 

تا واکنی لبی به سخن، پاک می‌کنم

 

خونابه از دهان تو، با آستین علی

 

از بس نشسته بر بدنت، زخم روی زخم

 

چیزی نمانده، زین بدن نازنین علی

 

فرقت جدا شد از هم و دیدم به چشم خویش

 

تکرار شد، شهادت حبل‌المتین علی

 

تن: پاره‌پاره، فرق: دو تا کام: پر ز خون

 

هرگز ندیده، کشته، کسی این‌چنین علی

 

قلبم ز سینه کنده شد و خورد بر زمین

 

وقتی فتاد قامتت از صدر زین علی

 

میثم که نظم او زده آتش به هر دلی

 

از سوز ما بوَد نفسش آتشین علی

 

 

اشعار مصیبتی

 

اول:

 

بنشینم و از سوز جگر ناله برآرم

 

بر صورت خونین تو صورت بگذارم

 

بردار خدا را از خاک و دعا کن

 

تا من به سر کشته تو جان بسپارم

 

رسم است که بر نعش جوان لاله گذارند

 

من لاله به غیر از شرر لاله ندارم

 

از بس به تنت زخم روی زخم رسیده

 

ممکن نبود زخم تنت را بشمارم

 

با یاد لب خشک تو ای نور دو دیده

 

جا دارد اگر بر سر نی اشک ببارم

 

در خیمه زبان تو مکیدم جگرم سوخت

 

بگذار ز لب های تو یکی بوسه بر آرم

 

فریاد دلم سر زند از سینه (میثم)

 

گیرم که ببندم لب و فریاد نیارم

 

دوم:

 

مـن کیستم ولـی خداونــد اکبرم

 

سرتا قدم محمّد و زهرا و حیدرم

 

قـرآن روی سینه فـرزند فاطمه

 

فرزند نور و واقعه و قدر و کوثرم

 

در وصف خلق و منطق و خلقم نظر کنید

 

زیباتـرین شبیه بـه شخص پیمبرم

 

زهرا جمال ختم رسل دیده در رخم

 

لیلا کشیـده شانـه بـه زلف معطرم

 

جان جهانیان که حسین است بارها

 

مانند جان خویش گرفته است در برم

 

همسنگـر شهیـد علمـدار کــربلا

 

تا روز حشر قلب حسین است سنگرم

 

مـن پیـر مکتبِ «اولسنا علی الحق‌»ام

 

مــن شیـر کربــلا اسداللهِ دیگرم

 

پا تا به سر چو جانم و جان مجسمم

 

سر تا به پا چو روحم و روح مصورم

 

دانــایی امــام حسـن در تکلمـم

 

زیبایی امــام حسین است منظـرم

 

مأنوس با شهادت‌وشمشیروزخم‌وخون

 

ممسـوس در حقیقتِ خـلاقِ داورم

 

تسبیـح دانـه دانـة سجـادة حسین

 

قـرآن پاره پارة زهــرای اطهـرم

 

خیمه صفـا و مروه بـوَد قتلگاه من

 

صحرای کربلا عرفات است و مشعرم

 

مـن پـاره‌ای ز پیکـر پیغمبـرم ولی

 

گردید پاره پاره ز شمشیـر، پیکـرم

 

وقتی که قطعه قطعه ز شمشیر می‌شدم

 

دیـدم ستــاده حضرت زهرا برابرم

 

اشک روان و مهجة قلب حسین بود

 

خونی‌که شد به‌صورت من جاری‌ازسرم

 

با آنکـه در شهادت من قامتش خمید

 

در نــزد فاطمه است سرافراز مادرم

 

این غم مرا کُشد که ببینم به نوک نی

 

سیلی زننـد بـر گلِ رخسارِ خواهرم

 

ای کاش می‌نشست به قلب شکسته‌ام

 

تیــری کـه هست سهم گلـوی برادرم

 

مـن آن شکوفـه‌ام کـه نگه کرد باغبان

 

چیدنـد بـا شکنجه و کردنـد پـرپـرم

 

در زیر تیغ بسملِ بشکسته بـال و پـر

 

در بحر عشق، ماهیِ در خون شناورم

 

«میثم» اگر به فصل جوانی شدم شهید

 

هـر پیـر را معلـم و استـاد و رهبـرم

 

شاعر : حاج غلامرضا سازگار (میثم)

 

سوم:

 

به همره تو رود روح من ز پیکر من

 

سپردمت به خدا ای یگانه گوهر من

 

اگر که می‌روی آهسته‌تر برو پسرم

 

که هست پشت سر تو نگاه آخر من

 

دو غصه بر جگر عمه‌ات زده آتش

 

دهان خشک تو و اشک دیدة تر من

 

وضو بگیر ز اشک و برو به جانب مرگ

 

کـه پیشبـاز تـو آیـد ز خلد، مادر من

 

چگونـه تـاب بیـارم، چگونه صبر کنم؟

 

کـه بـر سـر تـو بریزند در برابر مـن

 

اگــر فتـاد عبـورت کنـار شط فرات

 

بیـار جـرعة آبـی بــرای اصغر مـن

 

بپوش زخم سرت را به دستِ غرقه به خون

 

اگر به دیدنت آیـد ز خیمـه خـواهر مـن

 

ز حلقــه‌های زره بیشتر رسـد زخمت

 

هزار پاره شود پیکرت چو حنجـر من

 

اگر چه فرق تو گردد دو تا به تیغ ستم

 

یکی است قبـر تـو و تـربت مطهر من

 

عدو به گریة مـن خنده می‌زند «میثم»

 

تـو گریـه کـن بـه عزایِ علیِّ‌‌اکبر من

 

شاعر : حاج غلامرضا سازگار (میثم)

 

کپی برداری تنها با ذکر منبع مجاز است .